• „Terapia ręki” – formy pracy terapeutycznej w oparciu o koncepcje neurorozwojowe, ćwiczenia ruchów globalnych oraz precyzyjnych kończyny górnej i ręki dla funkcji dnia codziennego, grafomotorycznych oraz inne formy stymulacji (szkolenie 2-3-dniowe – 20/30 godzin dydaktycznych).

SYMBOL – TR

PROGRAM:

CZĘŚĆ I

1. Anatomia funkcjonalna kończyny górnej i ręki w zarysie.

2. Kinezjologia (analiza ruchów) kończyny górnej i ręki:

– wzorce ruchowe łopatki i kończyny górnej

– kombinacje wzorców ruchowych kończyny górnej ze wzorcami ruchowymi tułowia i ćwiczenia dla tych wzorców przy ustabilizowanej miednicy

– wzorce ruchowe miednicy oraz kombinacje ruchowe wzorców łopatki i miednicy w aspekcie rozwoju kontroli posturalnego napięcia mięśniowego.

3. Rozwój kontroli motorycznej oraz ruchomości kończyny górnej i ręki, rozwój chwytu globalnego i precyzyjnego:

– rozwój ruchowy w kontekście wpływu prawidłowego napięcia mięśniowego na funkcje ręki

– prawidłowy rozkład posturalnego napięcia mięśniowego, kontrola centralna i jej wpływ na motorykę małą.

4. Funkcje kończyny górnej i ręki (analiza motoryczna), czynności funkcjonalne w życiu codziennym:

– funkcje kończyny górnej i ręki w aktywnościach motorycznych (ciągnięcie, pchanie, podpór, zwis, podnoszenie, noszenie, rzuty, chwyty, manipulacja) – połączenie ww. funkcji ze stabilizacją oraz przystosowaniem posturalnym, równowagą, koordynacją ruchową i wzrokowo-ruchową.

CZĘŚĆ II

5. Funkcjonalna ocena motoryki małej u dzieci – kwestionariusz badania kończyny górnej i ręki.

6. Propozycje ćwiczeń terapeutycznych w zakresie kończyny górnej i ręki:

– ćwiczenia obręczy barkowej, ramienia, stawu łokciowego, przedramienia, nadgarstka, dłoni i palców

– ćwiczenia ruchów globalnych i precyzyjnych, funkcji dnia codziennego oraz funkcji grafomotorycznych.

7. Ręka spastyczna, ręka „wiotka”, zmieniony rozkład napięcia mięśniowego w obrębie ręki – podejścia terapeutyczne do usprawniania ręki  w zależności od rodzaju zaburzeń napięcia mięśniowego.

8. Usprawnianie polisensoryczne ręki:

– stymulacja czuciowo-dotykowa kończyny górnej i ręki

– masaż

– stymulacja bodźcami termicznym

– taping.

9. „Praca” ręki a funkcje oralne:

– wyhamowanie współruchów w obrębie drugiej ręki, warg i języka.

10. Inne aspekty w „terapii ręki”:

– dobór pozycji ciała do funkcji, prawidłowe siedzenie, normalizacja napięcia mięśniowego w pracy stolikowej

– prawidłowy i nieprawidłowy chwyt „pisarski” oraz jego funkcjonalne modyfikacje

– adaptacja pomocy terapeutycznych

– aktywności życia codziennego – „terapia ręki” poprzez zabawę i codzienne aktywności.

11. Budowanie planu terapii, zasady układania programu terapeutycznego.